Newralgicznym punktem w typowych maszynach wirujących jest przejście wału przez kadłub. Przejście to z natury rzeczy nie jest szczelne i wymaga uwagi zarówno podczas doboru, jak i eksploatacji. Na początku stosowano szczeliwa sznurowe, które cechowała konieczność przecieku, chłodzącego i smarującego, trącą powierzchnię tulei dławika. Następnie, dzięki postępowi technologicznemu w dziedzinie inżynierii materiałowej, do powszechnego zastosowania weszły uszczelnienia mechaniczne, które z biegiem lat zupełnie wyparły dławnice sznurowe. Dzisiaj uszczelnienia te produkowane są w bardzo wielu odmianach i konfiguracjach, nierzadko tak skomplikowanych, że system zasilania uszczelnienia (płynu buforowego lub zaporowego) kosztuje więcej niż pompa z silnikiem i sprzęgłem. Dotyczy to szczególnie pomp wirowych o relatywnie małej wydajności i wysokości podnoszenia. Uzyskanie zadowalającej niezawodności może więc niejednokrotnie prowadzić do kompromisu pomiędzy koniecznością rozbudowy systemu i dublowania niektórych elementów (pomp cyrkulacyjnych, instrumentów pomiarowych itp.), a akceptowalnym kosztem kompletnego zespołu pompowego. Kolejną cechą uszczelnień mechanicznych jest konieczność występowania przecieku w ilości co najmniej wymaganej do zapewnienia smarowania par ciernych lub wtłaczania do pompy płynu kompatybilnego z medium pompowanym, który dodatkowo nie może być szkodliwy lub toksyczny dla ludzi i środowiska. Biorąc pod uwagę wyżej wymienione cechy, wyeliminowanie uszczelnienia zapewniłaby zarówno niezbędną szczelność, jak i wymaganą czystość procesu oraz pozwoliłoby na uniknięcie kosztów uszczelnienia i systemu jego zasilania. W związku z powyższym zastosowanie pomp hermetycznych, czyli bezdławnicowych w wielu aplikacjach wydaje się być godne rozważenia.

Autor: Wojciech Smolnik, Inżynier Mechanik, Fluor S.A.

Fot.: Fluor S.A.

 Jak zamówić prenumeratę czasopisma drukowaną/elektroniczną