Jak pamięta pan branżę sprzed lat? Jakie problemy ówcześnie występowały?
Najpoważniejszy problem krajowego przemysłu chemicznego dotyczył obszaru produkcji chemikaliów podstawowych obejmujących przetwórstwo ropy naftowej i gazu ziemnego w kierunku kluczowych produktów do syntez dla przemysłu chemicznego, wytwarzanych w świecie w skali milionów ton (amoniak, metanol, etylen, propylen, butadien, benzen, toluen, ksyleny). Problemy przemysłu chemicznego ostatnich dwóch dekad dotyczą m.in. zaplecza surowcowego, w tym cen gazu ziemnego. Dla przemysłu chemicznego bardzo ważny jest dostęp do surowców naturalnych, w tym energetycznych. Polska nie posiada własnych złóż fosforytów, soli potasowej oraz gazu ziemnego, które są podstawowymi surowcami do produkcji nawozów fosforowych, azotowych. Bez szybkiego uregulowania kwestii, takich jak stosowanie m.in. podwójnych cen, subsydiów, podatków eksportowych sytuacja przemysłu chemicznego może się pogarszać. Stosowanie nielojalnych praktyk skutecznie niszczy europejski przemysł. W konsekwencji może to prowadzić, również do przenoszenia produkcji chemikaliów bazowych do Chin i Indii, co będzie miało negatywne skutki długookresowe. W związku z powyższym, UE z czasem może stracić przewagę konkurencyjną nie tylko w produkcji chemikaliów bazowych, ale i wysoko przetworzonych, służących do produkcji towarów zaawansowanych.

Jakie problemy stoją obecnie przed branżą?
Przemysł chemiczny jest przemysłem energochłonnym i ograniczenie emisji CO₂ wpłynie negatywnie na konkurencyjność polskiego przemysłu chemicznego. Przemysł chemiczny poniósł duże nakłady finansowe na obniżenie emisyjności samych technologii, stosując się do BAT. Całkowita emisyjność przemysłu chemicznego zależy od tzw. energy-mix (pierwotnych źródeł energii). W Polsce te źródła to głównie węgiel kamienny i brunatny, czyli surowce charakteryzujące się najwyższymi współczynnikami emisji CO₂ na jednostkę wyprodukowanej energii. Jest to poważne zagrożenie dla polskiego przemysłu, który jako przemysł energochłonny może być dotknięty konsekwencjami wynikającymi z konieczności zakupu limitów emisji CO₂. W związku z powyższym aktualnie w Ministerstwie Gospodarki przygotowywany jest Narodowy Program Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej
(NPRGN). Jego opracowanie wynika z potrzeby dokonania redukcji emisji gazów cieplarnianych i innych substancji wprowadzanych do powietrza we wszystkich obszarach gospodarki. Istotą Programu, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, jest zapewnienie korzyści ekonomicznych, społecznych i środowiskowych płynących z działań zmniejszających emisje, osiąganych m.in. poprzez wzrost innowacyjności i wdrożenie nowych technologii, zmniejszenie energochłonności, utworzenie nowych miejsc pracy, a w konsekwencji sprzyjających wzrostowi konkurencyjności gospodarki.