Działalność komercyjna od połowy 2016

Terminal w Świnoujściu rozpoczął działalność komercyjną w połowie 2016 roku [6]. Po zakończeniu budowy terminalu, pół roku zajęły niezbędne próby i testy. 4 listopada 2015 r. zakończono osuszanie i oczyszczanie zbiorników magazynowych przy użyciu ciekłego azotu. 16 listopada 2015 r. wydano zgodę na przyjęcie pierwszej z dwóch dostaw LNG na rozruch i schłodzenie terminalu. Pierwszy transport dotarł do Świnoujścia 11 grudnia 2015 roku, dostawcą był Qatargas Operating Company Limited. Statek Al-Nuaman dostarczył 210 tys. m3 LNG, którego rozładunek trwał 8 dni. Taką samą ilość LNG dostarczono do terminalu w drugiej dostawie 8 lutego 2016 roku, tym razem rozładunek statku zajął 3 dni. Już miesiąc wcześniej, 7 stycznia, rozpoczęto testy systemu regazyfikacji oraz wysyłki gazu do sieci gazowej [4].

Po zakończeniu testów eksploatacyjnych 27 kwietnia 2016 roku wojewoda zachodniopomorski wydał pozwolenie na użytkowanie terminalu. 11 maja 2016 roku prezes URE udzielił spółce Polskie LNG S.A. koncesji na skraplanie gazu ziemnego i regazyfikację LNG w terminalu LNG w Świnoujściu, Spółka została też wyznaczona na operatora terminalu. Koncesję i okres wyznaczenia na operatora ustalono do 31 grudnia
2030 roku [4].

Po udzieleniu koncesji terminal może zacząć świadczyć usługi komercyjne. Pierwsza dostawa komercyjna w ramach kontraktu długoterminowego z dostawcą katarskim Qatargas przybyła 17 czerwca 2016 roku. Wtedy to statkiem Al-Nuaman przypłynął ładunek 206 tys. ton LNG (ok. 124 mln m3 gazu). Kolejny ładunek dotarł 25 czerwca 2016r., był to pierwszy transport w ramach kontraktu spot z norweską firmą Statoil. Ładunek 140 tys. ton LNG (ok. 84 mln m3 gazu) dotarł do Świnoujścia z portu Snohvit statkiem Arctic Princess. [6] Kolejnymi transportami w świnoujskim gazoporcie były następne dostawy z Kataru 15 lipca statkiem Al Khuwair [7] i 7 sierpnia 2016 statkiem Al. Gattara. 20-letni kontrakt długoterminowy z Qatargas przewiduje odbiór od Katarczyków ok. 1,3 mld m3 gazu w postaci skroplonej rocznie.

Operatorzy terminalu w Świnoujściu muszą się liczyć z konkurencją nie tylko ze strony innych gazoportów czy dostawców gazu gazociągami, ale też ze strony producentów LNG w kraju. LNG w Polsce jest produkowane w odazotowniach gazu w Odolanowie i Grodzisku Wielkopolskim (produkujące łącznie ok. 30 mln Nm3 LNG rocznie) oraz w instalacji skraplania gazu ziemnego z odmetanowania kopalni (LNG Silesia), produkującej ok. 5 mln Nm3 LNG rocznie. [2] Polscy użytkownicy korzystają również z LNG pochodzącego z instalacji skraplającej gaz rurociągowy, położonej w Kaliningradzie [2].

Gaz z terminalu w Świnoujściu nie tylko pomoże w zapewnieniu Polsce większego bezpieczeństwa energetycznego i zagwarantuje lepszą pozycję przy negocjacjach kontraktów gazowych. Zdaniem niektórych, dzięki terminalowi LNG w Polsce może powstać hub gazowy. Poza tym, dostawy LNG, zwłaszcza w ramach krótkoterminowych kontraktów spot, mogą pokrywać szczytowe zapotrzebowania na gaz w kraju i zastąpić gaz dostarczany gazociągami w razie problemów z ciągłością dostaw.