Czy innowacja to dla pana rewolucja, kompletnie nowy pomysł, czy również np. usprawnienie, zmodernizowanie istniejących rozwiązań?

Innowacje to nie tylko spektakularne i rewolucje działania. Dla przykładu w Grupie Azoty jest obecnienprowadzony proces wdrożenia nowych metod eksploatacji majątku produkcyjnego. Projekt ten zawiera kilka metod, które w przyszłości mogą stanowić podstawę nowego podejścia do eksploatacji majątku produkcyjnego. Model predykcyjny dla układu turbina plus pompa w instalacji konwersji gazu ziemnego, ze szczególnym uwzględnieniem turbiny, jako maszyny krytycznej dla procesu, jest najlepszym przykładem tego rozwiązania. Projekt ten jest po pozytywnym odbiorze i zalecono dalsze monitorowanie pracy układu.
Polegał on na wprowadzeniu nowoczesnych działań, które będą wkrótce wdrożone w innych kluczowych instalacjach Grupy. Metody te są podobne do tych, które wykorzystuje się np. w projektowaniu samochodu autonomicznego (np. Tesla). Dane przedstawione w projekcie z jednej strony uwidaczniają zagrożenia dla płynności pracy instalacji, co należy zrobić, aby uzyskać lepszą dostępność instalacji, a z drugiej strony pokazują, jak optymalnie powinien być prowadzony proces.
Drugim projektem, na który chciałbym zwrócić uwagę, jest system monitoringu, wpisujący się w ideę efektywnego zarządzania majątkiem produkcyjnym. System to analiza on-line parametrów drgań. Dzięki tej analizie,prowadzonej w firmie mającej lokalizację w Krakowie (powstałej jako start-up na bazie absolwentów AGH), uniknięto nieplanowanych postojów instalacji między innymi poprzez informacje, które elementy maszyny (np. łożyska) należy wymienić, aby uniknąć awarii.
Te dwa projekty pokazują, jakie rezerwy tkwią jeszcze w instalacjach i jak przy niewielkim nakładzie można zoptymalizować prace maszyny oraz poprawić dostępność instalacji. To przykład innowacji, czy wręcz sztucznej inteligencji w przemyśle chemicznym.

To konkretne projekty z zakresu działań innowacyjnych. Czy możemy powiedzieć o innych zrealizowanych, będących w trakcie realizacji czy też o tych, które są w planach Grupy Azoty?
O innowacjach w Grupie Azoty moglibyśmy mówić godzinami, ale skupię się na ostatnich działaniach. W listopadzie podpisaliśmy dwa ważne listy intencyjne z KGHM-em i Ursusem dotyczące obszaru badań i rozwoju.
Współpraca z KGHM-em dotyczy wytwarzania katalizatorów z udziałem renu, próby zastosowania środków przeciwpylnych i antyzbrylaczy, projektu metod fizykochemicznych w celu wzbogacenia surowców mineralnych czy zagospodarowania złóż magnezytu.
Współpraca z Ursusem to obszar wykraczający poza to, z czym do tej pory kojarzyła się Grupa Azoty.
Oczywiście stawiamy na wzajemną kooperację względem naszych wspólnych odbiorców, jakimi są rolnicy.
Nie konkurujemy, a działamy wspólnie, bowiem mamy inne produkty, a tę samą grupę docelową. Równocześnie jednak podpisaliśmy list intencyjny, który zakłada doskonalenie prac i badań w zakresie bezemisyjnego transportu publicznego. Ursus, jako pierwszy w Polsce,
dokonał homologacji autobusu z napędem wodorowym. Grupa Azoty jest z kolei największym w Polsce producentem wodoru, w tym wodoru o wysokich parametrach czystości. Postanowiliśmy połączyć potencjały, znaleźć obszary synergii. Planujemy uruchomić
pilotażowy program zastosowania technologii wodorowych w transporcie publicznym w partnerstwie z kilkoma samorządami.
Innym przykładem naszych działań innowacyjnych jest kooperacja ze startupami zajmującymi się usługami satelitarnymi dla rolnictwa. Od dłuższego czasu rolnictwo precyzyjne leży w obszarze naszych zainteresowań, pojawiają się nowe możliwości, nowe aspekty – m.in. związane z technologiami satelitarnymi, z planami na polskiego satelitę, który mógłby być kompatybilny
z rozwiązaniami, jakie mamy w tej chwili, a które moglibyśmy zaoferować rolnikom.

Cały wywiad dostępny jest w magazynie Chemia Przemysłowa 6/2017.