Ze względu na parametry cieplne, budowa pieca przeciwprądowego jest bardziej skomplikowana i kosztowniejsza. W spalarni z piecem fluidalnym można utylizować paliwa i odpady, które mogą się swobodnie unosić w przestrzeni komory spalania, tj.: mączka kostna, osady ściekowe, odpady z przemysłu górniczego czy homogeniczne odpady z innych gałęzi przemysłu. Ważne jest, aby odpady były wcześniej równomiernie rozdrobione, homogeniczne – w innym przypadku cięższe partie będą opadać na dno i spalanie będzie niedostateczne.
Piece fluidalne mają kształt pionowego cylindra. Na dole umieszczone zostało złoże stałego materiału
inertnego (piasek, popiół), które jest fluidyzowane powietrzem podawanym przez system dysz. Homogeniczne
odpady wprowadzane są bezpośrednio od góry (rzadziej z boku) pieca. Ponieważ odpady unoszą się, spalanie w takim piecu zachodzi równomiernie ze wszystkich stron, a temperatura spalania waha się w przedziale 750-950°C. Procesem można sterować poprzez wstrzykiwanie powietrza do komory spalania.
Rzadziej spotykanym, ale używanym na skalę przemysłową piecem jest piec statyczny. W piecu statycznym można utylizować odpady w formie płynnej i gazowej. Najczęściej jest to piec złożony z jednej komory spalania. Takiej technologii nie stosuje się do odpadów stałych, ponieważ odpady nie są obracane, co sprawia, że proces spalania nie jest całkowity i jednorodny. Całkowitemu spaleniu ulega zewnętrzna część odpadów, a część wewnętrzna jest
tylko nadpalona lub nie naruszona. Piece z rusztem stałym wymagają wydajniejszych metod oczyszczania gazów odlotowych. Ponieważ technologia spalania w takim piecu charakteryzuje się dużymi wahaniami ilości substancji toksycznych w gazie spalinowym, bardzo duże wskaźniki notuje się za raz po napełnieniu pieca nową partią odpadów. W trakcie spalania stężenie toksycznych substancji maleje, a po podaniu nowej partii odpadów ilość zanieczyszczeń w gazie spalinowym ponownie gwałtownie rośnie.

Niebezpieczne gazy odlotowe
Wszystkie spalarnie wyposażone są w zaawansowane techniki oczyszczania gazów spalinowych oraz system ciągłego monitorowania składu gazów odlotowych. Zwykle procesy oczyszczania spalin i repółprzewodników dukcji zanieczyszczeń można podzielić na pierwotne i wtórne [5].
Metody pierwotne polegają na eliminowaniu i ograniczaniu procesów odpowiedzialnych za powstawanie zanieczyszczeń, z kolei metody wtórne skupiają się na oczyszczaniu z kwaśnych zanieczyszczeń gazowych [6].
Podczas pierwotnego oczyszczania spalin minimalizuje się zawartość CO, pyłu i chloru w spalinach oraz monitoruje się ilość SO₂. Technologie wtórne zmniejszają ilość: metali ciężkich, pyłów, par, HCl, HF, SO₂, SO₃, NO, NO₂. Mimo zastosowania nowoczesnych technologii niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie wszystkich zanieczyszczeń z gazów odlotowych, dlatego też międzynarodowe organy określiły normy, zawierające precyzyjnie podane dopuszczalne ilości każdego z możliwych składników gazów wypuszczanych przez spalarnie do atmosfery, a każda spalarnia odpadów ma obowiązek stałego monitorowania jakości gazów odlotowych.
Najczęściej występującymi zanieczyszczeniami gazów odlotowych są: polichlorowane bifenyle (PCB), dioksyny, pyły (PM10, PM20, PM50), furany, NOx, NO, NO₂, CO, HCl, kadm i ołów. Związki PCB są szczególnie niebezpieczne dla środowiska, wpływają również na układ hormonalny i immunologiczny człowieka, dlatego też zakazuje się ich produkowania – nadal jednak mogą być obecne w odpadach przemysłowych.
Ponieważ nieliczne wykorzystywane na świecie instalacje do niszczenia termicznego odpadów z PCB działają pod nadzorem i kontrolą Ministerstwa Ochrony Środowiska, należy bezwzględnie przestrzegać, aby w zakładach termicznej utylizacji odpadów eliminować i ograniczać źródła ich powstawania w procesie spalania (reakcja chloru z benzenem w 250-400°C) poprzez optymalizację parametrów procesu i podwyższenie temperatury spalania odpadów.
Równie niebezpieczne dla środowiska i człowieka mogą być dioksyny i furany, które źle wpływają na układ immunologiczny i zakłócają pracę hormonów [7,8]. W celu uniknięcia ich powstawania powinno się przestrzegać, aby temperatura spalania odpadów nie spadała poniżej 850°C, ważne jest też aby w spalarni odpadów zainstalować węzeł schładzania spalin w specjalnych konwertorach, które nie pozwalają na rekombinację składników spalin i tworzenie dioksyn.
Wyższa temperatura spalania w kotle może również ograniczyć powstawanie i emisje związków NOx. Są to substancje bardzo szkodliwe dla środowiska, szczególnie wodnego, mają też wpływ na zdrowie człowieka. Dobre wyniki w ograniczeniu ich emisji uzyskuje się stosując dwustopniowe spalanie z nadmiarem paliwa w pierwszej strefie spalania oraz trójstopniowe spalanie tzw. reburning. Potencjalne niebezpieczeństwo niesie ze sobą również
obecność pyłów, w których składzie występuje arsen, nikiel, ołów, kadm oraz wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne. Pyły te mają właściwości rakotwórcze i mogą powodować choroby płuc.