Konieczność budowy „Korytarza” jest głównym wnioskiem wynikającym z raportu Atlantic Council i Central Europe Energy Partners (CEEP), zaprezentowanego przez gen. Jamesa Jonesa, b. doradcę prezydenta USA ds. bezpieczeństwa oraz Pawła Olechnowicza, przewodniczącego Rady Dyrektorów CEEP. Raport został opracowany we współpracy z dr Janem Kulczykiem, przewodniczącym Rady Nadzorczej Kulczyk Investments i założycielem Central & Eastern Europe Development Institute (CEED Institute). Dodatkowo, otrzymał on także wsparcie ze strony Grupy LOTOS S.A., jak i Przedsiębiorstwa Eksploatacji Rurociągów Naftowych S.A., PERN "Przyjaźń".

Dyskusja nt. raportu odbyła się w Stambule podczas listopadowego spotkania liderów świata polityki i biznesu z obu stron Atlantyku. James Jones i Paweł Olechnowicz stwierdzili, że wyzwaniem dla Europy Centralnej jest brak wystarczających połączeń infrastrukturalnych z zachodnią częścią kontynentu oraz słabe połączenia na osi północ–południe. Jest to spuścizną komunizmu, kiedy próby integracji infrastrukturalnej między krajami satelickimi ZSRR były torpedowane w celu zwiększania ich zależności od Moskwy. W rezultacie Europa Centralna stanowi dziś zbiór oddzielnych rynków energii, słabo połączonych ze sobą i z pozostałą częścią Unii Europejskiej. To z kolei ma bezpośredni wpływ na ich silne uzależnienie od dostaw surowców energetycznych z jednego, wschodniego kierunku.

Specyfika rynku energii w Europie Centralnej jest istotnym czynnikiem ryzyka w zakresie bezpieczeństwa jej dostaw. Jest też powodem wyższych cen energii w porównaniu do Europy Zachodniej, której rynki są bardziej zdywersyfikowane i płynne. Brak odpowiednich połączeń dotyczy także sektorów transportu i telekomunikacji. W obu tych obszarach kraje Europy Centralnej pozostają w tyle za krajami Europy Zachodniej w zakresie połączeń między poszczególnymi elementami infrastruktury. Z tego względu James Jones i Paweł Olechnowicz sygnalizują potrzebę powrotu do koncepcji Korytarza Północ-Południe.

– Korytarz Północ-Południe, łączący morza Bałtyckie, Adriatyckie i Czarne, będzie miał kluczowe znaczenie dla budowy jednolitego rynku europejskiego. Wprawdzie przystąpienie krajów Europy Centralnej do Unii Europejskiej znacząco przyczyniło się do likwidacji dawnych podziałów, przed nami w dalszym ciągu liczne wyzwania w tym obszarze. Zarówno problemy gospodarcze, jak i zewnętrzne zagrożenia powinny być impulsem do przyspieszenia działań na rzecz dokończenia i utrwalenia integracji europejskiej. Właśnie, dlatego konieczne jest zapewnienie finansowania i przyśpieszenie prac nad projektem Korytarza Północ-Południe w obszarze energii, transportu i telekomunikacji, który łączyć będzie całą Europę Centralną. Powinien to być najważniejszy priorytet Unii Europejskiej, jej państw członkowskich oraz całej wspólnoty transatlantyckiej – powiedział Paweł Olechnowicz.

Korytarz powinien stanowić system rozbudowanych połączeń infrastrukturalnych – m.in. gazociągów, sieci elektroenergetycznych, autostrad, linii kolejowych oraz łączy telekomunikacyjnych – biegnących od wybrzeża Morza Bałtyckiego w Polsce z połączeniem z Krajami Nadbałtyckimi (Litwa, Łotwa, Estonia) i dalej przez Czechy, Słowację, Rumunię, Węgry, Bułgarię, Słowenię, aż do wybrzeży Chorwacji z uwzględnieniem Ukrainy i Mołdawii. Powstałe w ten sposób terminale gazowe, gazociągi, ropociągi oraz systemy przesyłu energii elektrycznej przyczyniłyby się do dywersyfikacji źródeł energii w krajach Europy Centralnej, znacznie wspomagając gospodarczą integrację Unii Europejskiej i zwiększając jej bezpieczeństwo energetyczne.

Realizacja projektu Korytarza Północ-Południe to szansa na wzmocnienie konkurencyjności
i stabilności europejskich gospodarek poprzez budowę odpowiedniej infrastruktury, która zapewni Europie możliwość skutecznego konkurowania z innymi gospodarkami świata. Ponadto zwiększenie skali inwestycji infrastrukturalnych wzdłuż Korytarza będzie bodźcem do dalszego rozwoju gospodarczego. Budowa korytarza stanowić będzie, zatem istotny wkład na rzecz rozwiązywania bieżących problemów makroekonomicznych, fiskalnych i finansowych, takich jak niska konkurencyjność ekonomiczna, ryzyko deflacji, wysoka stopa bezrobocia oraz budzące kontrowersje tendencje do migracji wewnątrzwspólnotowej.

Raport wskazuje, że budowa Korytarza Północ-Południe winna być działaniem całościowym, stanowiącą spójną odpowiedź na wyzwania Europy Centralnej. Dotyczy to zarówno integracji gazociągów i ropociągów – m.in. budowy gazociągów łączących terminal w Świnoujściu z terminalem mającym powstać na chorwackiej wyspie Krk – jak również infrastruktury elektroenergetycznej, kolejowej, drogowej i telekomunikacyjnej. Łączne koszty projektów, mających znaczenie strategiczne dla ukończenia Korytarza, oszacowano w raporcie na 50,5 mld euro (27 mld euro na inwestycje w sektorze energii, 20 mld euro na inwestycje w infrastrukturę transportową oraz 3,5 mld euro na inwestycje w obszarze telekomunikacji). Ta kwota to zaledwie niewielka część ogromnego budżetu na inwestycje infrastrukturalne do 2020 roku zaproponowanego przez Komisję Europejską w 2011 roku w ramach całej UE na poziomie 1,5-2 bln euro (średnio 150–200 mld euro rocznie).