FOT. 1 Widok elektrociepłowni przed modernizacją (zdjęcie z 2012 roku)

Docelowo po realizacji całego zakresu inwestycji ograniczona zostanie w stosunku do aktualnej emisja:

• SO2 o 1960 Mg/rok,
• NOx o 710 Mg/rok,
• pyłu o 136 Mg/rok,
• zmniejszy się również emisja CO2 w następstwie wzrostu sprawności cieplnej kotłów.

Projektowane kotły włączone będą w istniejącą infrastrukturę ZAK. Wykorzystane zostaną istniejące układy wytwarzania par o niższych parametrach, ciepła grzewczego oraz sieci ich dystrybucji, a także – po pewnej rozbudowie – układ nawęglania i magazynowania węgla.

Główne obiekty nowej elektrociepłowni zlokalizowane są na uwolnionym terenie po wyburzeniu części istniejącego i niewykorzystywanego budynku kotłowni, z którego wcześniej zdemontowano nieczynne kotły. Po sfinalizowaniu pełnego zakresu inwestycji wyburzone zostaną pozostałe stare kotły wraz z budynkami. 

Stan techniczny istniejącego układu energetycznego

Lata 1955 –1959 to okres oddawania do eksploatacji istniejących kotłów parowych Pauker typu OP-100, zasilanych węglem kamiennym. Wydajność kotłów wynosi obecnie 80 t/h pary o temperaturze 495OC i ciśnieniu 7,5 MPa, natomiast sprawność nie przekracza 82%. Kotły są wyposażone w dwustrefowe elektrofiltry o skuteczności odpylnia do 98,9%, modernizowane w latach 2003-2006. Obecnie eksploatowanych jest pięć takich kotłów.

Eksploatowane dziś trzy turbozespoły są jednostkami przeciwprężnymi. Przy tym dwie z nich (TG-3 i TG-7) posiadają regulowane upusty o ciśnieniu pary 1,5 MPa oraz wylotowe ciśnienie pary 0,6 MPa, a trzecia (TG-1) jest jednostką przeciwprężną o ciśnieniu wylotowym 0,15MPa, wykorzystywaną głównie do celów ciepłowniczych. Turbozespoły pochodzą z lat 1956-1963, ale są w dość dobrym stanie technicznym i będą nadal eksploatowane. Wszystkie czynne turbiny wyprodukowała I Brneńska i są one wyposażone w generatory Skoda. Ich moce znamionowe to16,6 MW (TG-1) i 14,6 MW (TG-3 i TG-7).
 

Sprawność rośnie z 82% do 91,5%

Zwiększenie sprawności kotła, z pierwotnej 82% dla dotychczas pracujących starych kotłów do docelowej, co najmniej 91,5% dla nowej elektrociepłowni, daje znaczący efekt energetyczny. Dodatkowo efekt ten zwiększy nowy turbozespół upustowo-kondensacyjny, który polepszy elastyczność i zdolność dostosowania produkcji elektrociepłowni do aktualnych, zmieniających się potrzeb. Dla zobrazowania skali efektywności energetycznej można przyjąć, że poziom produkcji energii cieplnej w układzie docelowym, jakim jest eksploatacja nowych dwóch kotłów parowych i całkowite wyłączenie z eksploatacji starych jednostek, zmniejszy się o około 400 tys. GJ rocznie. Wynika to ze zmienionego zapotrzebowania na energię przez przedsiębiorstwo. Jednakże straty z tytułu eksploatacji nowych jednostek będą się zmniejszały w kolejnych latach wprowadzania do ruchu nowych kotłów i wyłączania starych. W docelowym układzie pracy wyłącznie nowych kotłów starty w produkcji ciepła zmniejszą się około 2,5 krotnie w porównaniu do obecnego układu, w odniesieniu do całego roku.