Po blisko dwóch latach prac projektowych, w tym szczegółowych analizach i doborze optymalnego rozwiązania, Koncern rozpoczyna kolejny etap prac. Tym razem polega on na wdrożeniu technologii LDAR, która zostanie zastosowana w całym obszarze rafineryjnym, a w kolejnym etapie obejmie także obszar petrochemiczny. Program ten z ang. Leak Detection And Repair - wykryj nieszczelność i napraw, został opracowany przez Agencję Ochrony Środowiska USA (EPA). Obecnie Spółka podpisała umowę o współpracy dotyczącej realizacji projektu przez konsorcjum stworzone przez spółki ORLEN Eko i ORLEN Serwis.
 
Wdrożenie systemu LDAR i wprowadzenie monitoringu emisji niezorganizowanej Lotnych Związków Organicznych (LZO), które występują w wielu branżach przemysłowych, a zwłaszcza w sektorach rafinacji ropy pod postacią  par i gazów, wpisuje się w prawodawstwo Komisji Europejskiej. Przepisy te dotyczą zastosowania przez firmy najlepszych dostępnych technik (BAT z ang. Best Available Technology) w przemyśle. Nadrzędnym celem tych wytycznych, poza określaniem wielkości emisji, jest zapobieganie ich powstawaniu, co z kolei pozytywnie wpływa na podniesienie komfortu pracowników i operatorów, zwiększenie bezpieczeństwa procesowego, zmniejszenie oddziaływania na lokalne środowisko, a także ograniczanie potencjalnych strat.
 
Realizacja funkcjonowania systemu LDAR, obejmie kilka głównych etapów, które będą sukcesywnie wprowadzane na poszczególnych instalacjach Zakładu w Płocku. Będzie to m.in. identyfikacja elementów, zdefiniowanie wycieku, monitorowanie elementów jako potencjalnych źródeł emisji niezorganizowanej, naprawa, a także rejestracja danych.
 
Zasięg Programu LDAR

Program LDAR obejmie swoim zasięgiem już w czwartym kwartale przyszłego roku wszystkie z ponad trzydziestu instalacji refineryjnych w Płocku, jak Destylację Ropy Naftowej, Komponowanie benzyn silnikowych oraz olejów, Hydroodsiarczanie Olejów i Gudronu, Hydrokraking, Wydział Asfaltowy i Olejowy, Wytwórnię i odzysk wodoru, Instalacje Clausów służące do odsiarczania gazów, Utylizację gazów oraz Terminal samochodowy i kolejowy do dystrybucji paliw. Docelowo planowane jest sukcesywne rozszerzenie programu na cały Zakład Produkcyjny.
 
Najlepsze dostępne techniki (BAT ang. Best Available Technology) to najbardziej efektywny oraz zaawansowany poziom rozwoju technologii i metod prowadzenia danej działalności. Wykorzystuje się je jako podstawę ustalania granicznych wielkości emisyjnych, w celu eliminowania emisji lub – jeżeli nie jest to praktycznie możliwe – ograniczanie emisji i wpływu na środowisko jako całość dla większych zakładów przemysłowych w UE. Nie jest natomiast konieczne, aby określony był rodzaj urządzenia lub też konkretna technologia. Nadrzędnym celem BAT jest zaproponowanie takich limitów emisyjnych, które będą odzwierciedlać właściwe proporcje pomiędzy korzyściami i kosztami. Wielkości limitów emisyjnych dotyczą tych emisji, które są istotne z punktu widzenia specyfiki działalności danego zakładu.
 
Obecnie PKN ORLEN stosuje wymagane prawem monitorowanie emisji niezorganizowanej LZO obejmujące najlepsze techniki (BAT) takie jak m.in. metoda próbkowania wycieku „sniffing” (np. z wykorzystaniem ręcznych detektorów) w połączeniu z obliczeniami emisji na podstawie uzyskanych wyników i  krzywych korelacji oraz metody optycznego obrazowania gazów tj. Optical Gas Imaging. Szybkie podejmowanie działań naprawczych w sytuacjach wykrycia usterek umożliwia Spółce także regularny monitoring prowadzony przez pracowników na instalacji produkcyjnych. Instalacje wyposażone są także w czujniki sygnalizujące stężenia LZO w powietrzu, zapobiegające powstaniu atmosfery wybuchowej.