Charakterystyka techniczna paliw bezdymnych
Biorąc powyższe pod uwagę, w dalszej części opracowania zostanie przedstawiona charakterystyka paliw bezdymnych (niskoemisyjnych). Pojęciem tym określa się paliwa otrzymywane z kopalnych surowców energetycznych, głównie węglowych, pozbawione drogą kontrolowanych technologicznie procesów, fizykochemicznych i termochemicznych substancji lotnych, powodujących w trakcie spalania znaczącą redukcję emisji produktów niepełnego spalania – zanieczyszczeń organicznych (VOCs, POPs i BC). Istotną cechą stałych paliw niskoemisyjnych jest niemal brak emisji aerozoli smołowo-pyłowych, zawierających benzo(a)piren i inne wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne oraz sadzy, stanowiącej zdecydowany udział stałych cząstek PM1, PM2.5, tak szkodliwych dla zdrowia człowieka.

Nazwa bezdymne przyjęła się z uwagi na powyższą ich właściwość, ograniczoną emisję cząstek stałych, które stanowią podstawowy czynnik powstawania dymu – układu koloidalnego, w którym ośrodkiem rozpraszającym jest gaz, a cząstki koloidalne są cząstkami stałymi. Stopień ograniczenia zawartości części lotnych w paliwie bezdymnym winien zapewnić odpowiednią ich reakcyjność, pozwalającą na efektywne ekologicznie i energetycznie spalanie w ogrzewaczach pomieszczeń oraz kotłach z ręcznym załadunkiem paliwa, tradycyjnych konstrukcji współprądowego spalania. Redukcja części lotnych w paliwie bezdymnym w porównaniu do węgla surowego może być realizowana poprzez wysokotemperaturową obróbkę paliwa kopalnego – węgla. O ich parametrach jakościowych, oprócz właściwości surowca wyjściowego, temperatura (powyżej 350oC/450oC i czas przebywania w strefie termicznej obróbki). Może być ono także realizowane poprzez kompaktowanie/brykietowanie mieszanki paliw stałych, o różnym udziale półproduktów o obniżonej zawartości części lotnych (koks opałowy, karbonizat, koks naftowy, antracyt), z zastosowaniem spoiwa o odpowiednich właściwościach fizykochemicznych i odpowiedni dobór parametrów technologicznej obróbki/kondycjonowania brykietów.

Typologia paliw bezdymnych
Znając już metody wytwarzania paliw bezdymnych, warto zapoznać się z ich typologią:

•    Koks opałowy. Paliwem bezdymnym, dostępnym na rynku polskim jest koks opałowy. Charakteryzuje się on bardzo niską zawartością części lotnych (Vdaf poniżej 2%, w stanie suchym i bezpopiołowym), w efekcie czego jego zastosowanie w ogrzewaczach pomieszczeń czy tradycyjnych kotłach grzewczych stosowanych w ogrzewnictwie indywidualnym  jest obarczone problemami z jego zapłonem (inicjacją procesu spalania) oraz wysoką temperaturą spalania (zagrożenie dla materiałów konstrukcyjnych kotłów) oraz wysoką emisją tlenku węgla (zachodzenie reakcji Boudouarda).

•    Koks niskotemperaturowy, karbonizat. W przypadku niskotemperaturowego koksu, karbonizatu o wyższej zawartości części lotnych (Vdaf 5-12%, w stanie suchym i bezpopiołowym), zapłon jest łatwiejszy, ale zagrożenie podwyższonymi temperaturami powstałymi w procesie spalania występuje, jak również wyższą emisją tlenku węgla, CO2. Paliwa tego rodzaju powstają w wyniku procesu pirolizy (odgazowania) surowego węgla energetycznego o odpowiednio dużych rozmiarach ziarna i odpowiednio dobrych parametrach jakościowych (zwłaszcza niska zawartość popiołu).