Związany był z branżą chemiczną przez całe swoje zawodowe życie, począwszy od studiów na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, które ukończył na specjalizacji lekka synteza organiczna. W roku 1990 Wojciech Lubiewa-Wieleżyński wygrał ogłoszony przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu konkurs na dyrektora Instytutu Chemii Przemysłowej, stanowisko to obejmował do 2002 roku. W tym czasie nie tylko prowadził i nadzorował działalność Instytutu, ale także doradzał Ministrowi Skarbu Państwa w procesie prywatyzacyjnym zakładów azotowych w Polsce. Był współautorem Programu Rozwoju polskiego przemysłu chemicznego do 2010 r., Prognozy Rozwoju Przemysłu Chemicznego w Polsce do  2015 r. oraz Scenariusza Rozwoju Przemysłu Rafineryjnego do 2015 r.

Od września 2002 r. związany był z Polską Izbą Przemysłu Chemicznego, początkowo jako Dyrektor Generalny, a od czerwca 2004 r. jako Prezes Zarządu - Dyrektor Generalny, aż do przejścia na emeryturę w 2013 roku. Po odejściu z Izby piastował funkcję Dyrektora Wykonawczego w Międzynarodowym Centrum Bezpieczeństwa Chemicznego.

Wojciech Lubiewa-Wieleżyński działał na rzecz polskiego przemysłu chemicznego nie tylko w kraju, ale także zagranicą. Był członkiem zarządu federacji krajowych AFEM w Europejskiej Radzie Przemysłu Chemicznego (CEFIC), oraz członkiem zarządu CEFIC. Zasiadał także w Komitecie Wykonawczym Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Nawozów Fertilizers Europe oraz był członkiem zarządu Europejskiego Stowarzyszenia Pracodawców Przemysłu Chemicznego ECEG.

Wojciech Lubiewa-Wieleżyński brał udział we wszystkich etapach opracowania technologii otrzymywania cykloheksanolu z benzenu, która stała się polskim hitem eksportowym. Był współautorem wielu patentów, publikacji oraz wdrożeń.

Wojciech Lubiewa-Wieleżyński całe życie zawodowe poświęcił rozwojowi polskiej branży chemicznej. Wraz z Jego odejściem polska chemia straciła wyjątkową osobowość, eksperta i znawcę problematyki branży.

fot. BMP

Źródło: PIPC