Ogłaszane zasoby gazu łupkowego, które mają znajdować się w Polsce, przyprawiają o zawrót głowy. Do niedawna musieliśmy się zaspokoić niewielkimi ilościami gazu konwencjonalnego, bo – jak wynika z danych Polskiego Instytutu Geologicznego – mamy go prawie 150 miliardów m³. To niezbyt wiele, bo wystarcza na 10-letnie polskie potrzeby, ale zawsze to coś konkretnego, zbadanego, wydobywanego.
    Ostatnio zaś zalała nas „fala nadziei” na zostanie potęgą gazu. Rok temu usłyszeliśmy, że mamy go 1400 miliardów m³. To prawie 10 razy więcej, a że wyliczyła to znana spółka konsultingowa, więc już zrobiło się w Polsce radośnie – mamy własny gaz! Nie będziemy musieli importować z Rosji! Uff, co za ulga.
    Niewiele później przyszła jeszcze lepsza informacja: gazu jest 20 razy więcej! Już nie 1400 miliardów m³, już trzy biliony, czyli 3000 miliardów m³! Oceniła to spółka, co prawda mniej znana, ale z doświadczeniem w branży gazowej, analizująca pola węglowodorów w Ameryce. W tej wersji wystarczy nam  już nie na sto, ale na dwieście lat radosnej konsumpcji.
    W kwietniu nadeszła wiadomość, która niektórym wręcz odjęła dech. Już nie 3 tysiące miliardów – już 5300 miliardów m³! Uff! Mamy na 380 lat, jak wyliczyła największa gazeta opiniotwórcza w Polsce (choć dzisiaj trudno odróżnić gazetę opiniotwórczą od tabloidu zwanego kiedyś obraźliwe brukowcem). No i ten tytuł: „Polska leży na gazie”. Kiedyś mówiono nam o „drugiej Norwegii” – to już nieaktualne! Mamy teraz dwa i pół razy więcej gazu niż Norwegia. Co prawda, Gazprom ma ponad 22 tysięcy miliardów m³, ale w tym tempie... za trzy lata prześcigniemy i Gazprom. Wtedy już będziemy mogli wszyscy leżeć i patrzeć, jak gaz płynie na Wschód, a Gazprom składa wniosek o upadłość.
    Ale dość żartów, sprawa jest poważna. Politycy szybko wyliczyli, że w ziemi leży bilion dolarów (na ludzki język: tysiąc miliardów lub milion milionów). Nie ma żartów.
    Jeśli tak, to warto zauważyć, że ostatnie liczby firmowała amerykańska instytucja rządowa - Administracja Informacji Energetycznej (EIA). To nadaje wiarygodność takim ocenom. Ale Agencja tego szacunku nie wykonała. Ich autorem jest ta sama firma, która rok temu mówiła o 3 bilionach. Ten skok jest szalony jak na jeden rok – prawie podwojenie zasobów.
    W tym tempie prześcigniemy Gazprom już za chwilę. Jeśli bowiem porównać obie analizy, to wynika z nich, że gazu nie przybyło w Polsce aż tak dużo. Rok wcześniej mieliśmy 20 bilionów m³ gazu w złożu, obecnie 22,5 biliona (żeby wyjaśnić – gaz w złożu to całość gazu, wszystko, co podejrzewamy, że jest w ziemi). Czyli przybyło zaledwie 10%. Skąd więc taki wzrost w ilościach gazu, który możemy wydobyć (technically recoverable)? Firma Advanced Resources szacowała rok temu, że uda nam się wydobyć około 14% tego co w ziemi, natomiast gdy dziś szacuje, że wydobywalne jest 24%. Proste zwiększenie wskaźnika, a efekt szokujący – mamy gazu na kolejne 200 lat.
    Jak się to ma do doświadczeń? Ta sama firma ocenia zasoby Ameryki Północnej na 146 bilionów m³. Uwaga – to tylko 6,5 razy więcej niż Polska, a biorąc pod uwagę, że Polska jest 30 razy mniejsza niż USA, to wynika z tego, że jesteśmy 5 razy bogatsi w gaz niż USA, licząc na kilometr kwadratowy! Uff! – znowu pozostaje tylko westchnąć. Ale przy jednym wypada się zastanowić poważnie: Advanced Resources przyjęło, że z amerykańskich zasobów można wydobyć 20 bilionów m³, czyli ok. 13%. Dlaczego więc w Polsce może być wydobyte aż 24%?!
    Czy te ogromne nadzieje na „gazowy Kuwejt” nie są przypadkiem budowane na piasku?

Autor: Andrzej Szczęśniak, niezależny ekspert rynku gazu i paliw; NaftaGaz.pl

Felieton został opublikowany w magazynie "Chemia Przemysłowa" nr 3/2011