Dobór ryzyk do portfela
Firmy ubezpieczeniowe działające na konkurencyjnym rynku starają się optymalizować wysokość składki, które wiąże się z doborem ryzyk do portfela. Posiadanie w portfelu zbioru ryzyk lepszych, tj. mniej szkodowych, sprawia, że wysokość składki będzie bardziej atrakcyjna dla potencjalnego klienta niż w przypadku, gdy ubezpieczyciel będzie posiadał w swoim portfelu ryzyka gorsze – bardziej szkodowe. Rodzi to problem selekcji ubezpieczanych
ryzyk tzw. underwriting, co wiąże się z przewidywaniem, prognozowaniem wystąpienia szkód u klientów zgłaszających chęć ubezpieczenia.
Informacja o przedmiocie ubezpieczenia, w tym o czynnikach ryzyka, może być uzyskana np. w oparciu o fizyczną inspekcję miejsca ubezpieczenia lub audyt ubezpieczeniowy (ang. survey), które są narzędziami wykorzystywanymi w analizie ryzyka ubezpieczanych obiektów przemysłowych. Sposób wykorzystania i interpretacji wyników audytu
i wykorzystanie informacji o ryzyku w procesie kalkulacji składki ubezpieczeniowej uzależnione jest od underwritera przygotowującego warunki ubezpieczenia.

Komórka do zadań specjalnych
Coraz bardziej popularne jest tworzenie specjalnych komórek w firmach ubezpieczeniowych mających na celu przeprowadzanie fizycznych oględzin (inspekcji) lub audytów ubezpieczeniowych na miejscu ubezpieczenia. W komórkach takich zatrudniani są inżynierowie ryzyka, którzy przeprowadzają analizę ryzyka i przygotowują informacje, wykorzystywane do celów ubezpieczeniowych. Indywidualne podejście w procesie ubezpieczania obiektów technicznych pozwala na uwzględnienie specyficznych zagrożeń występujących na poszczególnych etapach cyklu życia każdego obiektu technicznego oraz pozwala na dostosowanie zakresu ochrony ubezpieczeniowej do potrzeb klientów.

fot.: photogenica.pl