Poza polityką klimatyczną tematami, o których się dzisiaj mówi w branży chemicznej, są m.in.: gaz łupkowy, współpraca nauki z przemysłem, Polskie Inwestycje Rozwojowe czy innowacje. Który z nich, według pana, jest najważniejszy?
Polska chemia musi rozwijać się wielotorowo. Mamy konkretne i ważne zadania zarówno po stronie
surowcowej, jak i produkcyjnej. Istotna jest dla nas również filozofia współpracy z klientami.
W odniesieniu do surowców – bo odgrywają one kolosalną rolę – bacznie przyglądamy się temu, co dzieje się w temacie gazu łupkowego, choć nie bierzemy czynnego udziału w tym projekcie. Intensywnie za to pracujemy nad dywersyfikacją dostaw gazu. Chociaż PGNiG jest naszym kluczowym dostawcą, to już w 2014 roku 20% gazu będzie pochodzić zza zachodniej granicy. W tym celu zawarliśmy konkretne umowy z firmami jak Vattenfall, Statoil czy RWE. To daje nam pewne oszczędności i zwiększa bezpieczeństwo dostaw, bo jak pamiętamy z przeszłości
– bywały z tym problemy.

A co jest najistotniejsze dziś dla Puław?
W czasie najbliższych miesięcy rozpocznie się ważne postępowanie Komisji Europejskiej w sprawie utrzymania ceł antydumpingowych na saletrę amonową z Rosji. Wchodząc do Światowej Organizacji Handlu (WTO), Federacja Rosyjska zobowiązała się liberalizacji cen gazu, jednak do dzisiejszego dnia nie zostało to wypełnione. W Rosji różnica pomiędzy ceną surowca, np. gazu ziemnego, na rynek krajowy a ceną na eksport, jest znacząca. Konsekwencją tego typu praktyk może być nierówna konkurencja, jak również brak presji efektywnościowej, co w rezultacie może prowadzić do zaniechań w modernizacjach energetycznych i środowiskowych, na których przecież Unii Europejskiej szczególnie zależy. Dlatego też domagamy się utrzymania tych ceł i liczymy, że nasza argumentacja znajdzie swoje uzasadnienie. W tym też temacie intensywnie współpracujemy w ramach Fertilizers Europe, które reprezentuje nas i wspiera w dialogu z Komisją.