Przedsiębiorca musi więc podjąć ryzyko inwestycji. Pomocna może być budowa instalacji pilotażowej. Warto ją stawiać?
Warto. Żeby przekonać przedsiębiorcę do technologii, która nigdy nie była stosowana, trzeba przynajmniej pokazać, że działa w instalacji modelowej, gdyż skłonność do podjęcia ryzyka w Europie, a szczególnie w Polsce, jest mniejsza niż w Azji czy innych regionach świata. Zmniejszanie ryzyka jest możliwe poprzez sprawdzenie technologii w skali demonstracyjnej i przemysłowej, szczególnie jeśli chcemy licencjonować technologie opracowane samodzielnie przez Instytut.

I choć takich technologii jest mało, ze względu na ich ogromne koszty, w Instytucie jest kilka instalacji demonstracyjnych.
Ewenementem w skali Polski, może i Europy, jest instalacja modelowa dla sztandarowej technologii Instytutu, czyli wywarzania bisfenolu A o nazwie ISOBIS. Zdecydowaliśmy się na budowę tej instalacji, która odzwierciedla cały proces technologiczny do bisfenolu surowego, kolejny etap oczyszczania metodą krystalizacji frakcjonowanej przeprowadzi Sulzer, co jest gwarancją najwyższej jakości produktu. Instalację modelową wybudowaliśmy w takiej skali, aby jej powiększenie do skali przemysłowej nie powodowało żadnych obaw. Dodatkowo będzie ona pracowała w układzie ciągłym i – co ważne – pozwoli przeszkolić personel potencjalnego odbiorcy technologii.

Czy są jeszcze inne tego typu projekty?
Wybudowaliśmy instalację do procesów uwodornień. Z założenia została ona postawiona dla zweryfikowania technologii wytwarzania glikolu polipropylenowego z gliceryny, możemy jednak uwodorniać na niej inne surowce. Podjęliśmy również działania o budowie reaktora, który umożliwi prowadzenie syntezy w szerokim zakresie temperatur, z mieszadłem i możliwością destylowania oraz dozowania tak, żeby do badań aplikacyjnych przygotować beczkę czy kontener produktu – projekt zgłosiliśmy w ramach nowej perspektywy finansowej, przy zastrzeżeniu dofinansowania w 85%. Jeżeli tego nie uzyskamy, to Instytut nie udźwignie kolejnej takiej inwestycji, nawet mając świadomość, że jest to ostatnia perspektywa finansowa UE.