TAB. 1 Terminale regazyfikacyjne w Europie prowadzące działalność komercyjną na początku 2016 roku (oprac. własne na podstawie danych z raportu „The International Group of Liquefied Natural Gas Importers” za rok 2015)

Miejsce: Świnoujście

Budowa terminalu do odbioru skroplonego gazu ziemnego była rozważana w Polsce od wielu lat. W końcu w 2006 roku zapadła decyzja o wybudowaniu go w Świnoujściu [3]. O wyborze tej lokalizacji zdecydowała uregulowana sytuacja gruntów, które od dawna były przeznaczone pod rozbudowę portu, krótsza droga transportu LNG, niższe koszty budowy oraz większe zapotrzebowanie na gaz w północno-zachodniej części kraju [4]. 19 sierpnia 2008 roku Rada Ministrów przyjęła uchwałę, która budowę terminalu zakwalifikowała jako inwestycję strategiczną dla bezpieczeństwa energetycznego kraju. 24 kwietnia 2009 r. przyjęto tzw. specustawę o inwestycjach w zakresie budowy terminalu w Świnoujściu. Określono w niej m.in. podmioty odpowiedzialne za określone elementy projektu. Był on realizowany wspólnie przez Polskie LNG S.A., Urząd Morski w Szczecinie, Operatora Gazociągów przesyłowych Gaz-System S.A. oraz Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście S.A.

W ramach budowy terminalu LNG w Świnoujściu wybudowano zewnętrzny falochron (usytuowany na wschód od dotychczasowego falochronu, osłaniającego wejście do portu Świna) długości 3 km. Inwestorem odpowiedzialnym za realizację tego zadania był Urząd Morski w Szczecinie. Nowo ukształtowany, większy basen portowy umożliwia przyjmowanie metanowców, ale nie tylko – pozwala na przyjmowanie w porcie Świna większych jednostek niż dotychczas oraz poprawia bezpieczeństwo żeglugi w regionie, dając możliwość schronienia jednostkom pływającym. Długość falochronu oraz powierzchnia basenu portowego pozwoli w przyszłości dobudować do 5 dodatkowych stanowisk cumowniczych (Urząd Morski w trakcie działania terminalu odpowiada za ogólny nadzór ruchu jednostek pływających). Wybudowane zostało również specjalnie przystosowane do cumowania metanowców nabrzeże, za co odpowiedzialny był Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście SA (i jest odpowiedzialny za obsługę jednostek przywożących LNG do terminalu w obrębie portu [3]). Gaz-System był odpowiedzialny za budowę instalacji łączącej nowo powstały terminal z siecią gazową, nadzoruje eksploatację tychże instalacji. Składają się na nie gazociąg przyłączeniowy o długości 6 km oraz gazociąg przesyłowy długości 74 km, oba o średnicy 800 mm. Gazociąg przesyłowy prowadzi do tłoczni gazu w Goleniowie.