Restrykcyjne cele

Tomasz Zieliński, Prezes Zarządu Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego przyznał, że choć samo dostrzeżenie problemu jest ważne, brakuje indywidualnego spojrzenia na poszczególne gospodarki państw europejskich, ich możliwości w zakresie implementacji rozwiązań i dostosowywania się do wytyczonych celów. Jest to o tyle istotne, że, jak wskazał T. Zieliński, wyzwanie, jakie czeka całą Europę, jest trudne, tym bardziej, że to nasz kontynent bierze na siebie najwięcej obciążeń. - Wszystkiego nie wypełnimy. Jest to mapa drogowa, nakreślona, bardzo poważna, która nakłada na nas bardzo restrykcyjne cele – przyznał T. Zieliński.

Koszt i rozwój

Moderujący dyskusją Andrzej Sikora dopytywał ekspertów o to, jak regulacje, wynikające z pakietu energetyczno-klimatycznego wpływają na polski przemysł chemiczny i jak poradzi z tym sobie branża.

- Polityka energetyczno-klimatyczna już dawno wpłynęła na polski, jak również na europejski przemysł chemiczny, w ogóle na przemysł energochłonny, którego jesteśmy częścią. Po pierwsze, te regulacje są konieczne do wprowadzenia, więc z jednej strony generują koszty. Powodują zupełnie inne podejście do planów strategicznych i rozwojowych. Już to wpływa istotnie na perspektywy planowania. Z drugiej strony można doszukiwać się pozytywów. Ta praktyka ma stymulować do rozwoju, np. pod kątem efektywności czy zastosowania materiałów energooszczędnych. Generalnie musimy jednak pamiętać o tym, że mamy regulatora tego zjawiska, jakim jest Komisja Europejska, która potrafi te reguły zmieniać w trakcie gry. Nie ma dziś perspektywy, która twardo i otwarcie, podając dane, powie, co się będzie działo konkretnie w 2030 r., tak, żebyśmy mogli w jasny sposób zaplanować te procesy – powiedział Tomasz Zieliński.

- Niemożliwe rzeczy realnie się dzieją. Mogę sobie wyobrazić, że za 30 lat również dojdziemy do różnych niewyobrażalnych, nieosiągalnych dziś celów, takich, jak redukcja CO₂ czy też przełomowe innowacje – powiedział Marek Jagieła, odpowiadając na pytanie o wizję tego, jak będzie wyglądać BASF za kolejnych 30 lat. - Mogę tylko zgadywać, bazować na tym, co wiem dziś. Bazą jest kierunek wytyczony przez zarząd w nowej strategii. W 1990 r., w porównaniu z dniem dzisiejszym, BASF ograniczył emisję CO₂ o 50 proc. przy jednoczesnym wzroście produkcji. Minęło 30 lat i okazało się, że jest to możliwe. - stwierdził M. Jagieła, zapewniając, że firma zamierza nie tylko dostosować się do nowo wyznaczanych trendów, ale także na nowo je wytyczać.